Zajmuję się drukiem troszkę bardziej zaawansowanym, wykorzystującym szeroki potencjał środowiska samego urządzenia i oprogramowania. Obsługiwałem praktycznie wszystkie maszyny arkuszowe oraz większość rolowych. Ponadto pracowałem w R&D HP Indigo Division w Izraelu przez ponad dwa lata opracowując technologie wysokojakościowego druku fotograficznego, które zostały wdrożone komercyjnie. Maszyny HP Indigo w moim odczuciu dzielą się na trzy etapy obsługi:
a) koncept przygotowania pliku, a w tym rozbarwienia,
b) obsługę DFE oraz press software’u,
c) druk leżący po stronie operatora.
Każdy z nich ma nietrywialne znaczenie, ale zrozumienie ich synergii, połączeń, zależności jest kluczowe w pełnym wykorzystaniu maszyny. Druk na tych urządzeniach jest prawdziwą przyjemnością, a projektowanie materiałów cyfrowych niesamowicie wyzwala kreatywność. Z jednej strony mamy do czynienia z pracami stricte cyfrowymi, a drugiej zaś obowiązuje wiele zachowań rodem z offsetu.
Rozpoczynając współpracę z firmą posiadającą lub planującą wdrożyć tą maszynę analizuję wszystkie etapy produkcji: od przygotowania plików po końcowe elementy obróbki post-press. Indigo jest jednym z elementów pracy, a aby ona pracowała poprawnie dla właściciela potrzebne jest dostosowanie jej do odpowiednich oczekiwań. Można osiągnąć wszystko, a najczęściej naszym ograniczeniem jesteśmy my sami. Stąd zewnętrzna pomoc może bardzo pozytywnie zaskoczyć.

Jest to opracowana przeze mnie technika druku wykorzystująca specjalny kanał szary w standardowym procesie druku. Wymaga maszyny posiadającej przynajmniej 5 kolorową konfigurację i działa ze wszystkimi maszynami Indigo ser.2; ser.3 oraz ser.4. Rozszerzenie funkcjonalności maszyny ma odzwierciedlenie w automatycznym separowaniu obrazu do 5 kanałów. Aby osiągnąć optymalną jakość kolor szary dobierany jest zgodnie z indywidualnymi preferencjami.
Efektem jest obraz wręcz fotograficzny, nieporównywalnie “gładszy” i bardziej plastyczny. Praktycznie nie posiada rozet, jest bardziej odporny na zmiany światła oraz również ostrzejszy. Przy odpowiednim podaniu plików wszystkie obrazy czarno-białe drukowane są wyłącznie z dwóch farb zamiast z CMYKa.

Technologia stanowi rozwinięcie druku 5-kolorowego i daje barwne obrazy o maksymalnej jakości. Wdrożenie jej jednak wymaga zrozumienia końcowych potrzeb odbiorcy i nie ma uniwersalnego algorytmu. Możemy zestawiać urządzenie Indigo aby pracowało ramię w ramie np. z labami fotograficznymi, możemy też pokusić się o maksymalną jakość na określonych mediach i głównie w obrazach w skali szarości. Rozwiązanie wymaga maszyny w pełnej 7-kolorowej konfiguracji

Standardowo Indigo drukuje rastrem modulowanym amplitudowo w różnych liniaturach. Przy odpowiednim przygotowaniu obrazów możliwe jest osiągnięcie pełnokolorowego druku w rastrze częstotliwościowym, stochastycznym i hybrydowym, w tym z kanałami specjalnymi.
Jest to technika przydatna przy wyjątkowych projektach, w których zależy nam na podkreśleniu detali.

Tu idea jest prosta. Stworzyć doskonale wyglądające zdjęcia B&W. Zrealizować to możemy poprzez wyeliminowanie kanałów chromatycznych (CMY) i wprowadzenie półtonów czyli farb szarych o różnym stopniu jasności. Brzmi nieskomplikowanie, choć prawdziwa zabawa odbywa się w odpowiednim dopasowaniu farb i utworzeniu końcowych krzywych rozbarwień. Do pracy może zostać w pełni wykorzystana farba szara służąca nam w druku 5ch / 7ch, jak również można wykorzystać specjalnie przygotowaną pod obrazy docelowe oraz podłoże.

Od DFE z wyjaśnieniem przestrzeni barwnych, przez pliki definicji farb, proces kalibracji i jego opcje, definiowanie nowych podłoży kalibracyjnych i ich dobór, określanie gęstości optycznych… Po press software i kontrolę barwy na etapie druku, tworzenie profili barwnych… Maszyny HP Indigo stwarzają wiele możliwości, jednak wybór odpowiedniej drogi wymaga przez nas znajomości przynajmniej większości z dostępnych. Barwa zostanie rozebrana na najdrobniejsze elementy.

Standardowe szkolenia obejmują aspekty techniczne obsługi maszyny oraz podstawowe elementy oprogramowania. Jednak aby w pełni wykorzystać maszynę należy przeanalizować takie zagadnienia jak rodzaje rastrów i ich liniatury, wyostrzanie obrazu, wprowadzanie plików do zmiennych danych czy przygotowywanie właściwych kolejek wejścia – ticket template.

Jest to część bardzo przydatna dla działów graficznych i pre press. Kiedy z jakiej przestrzeni barwnej skorzystać, RGB czy CMYK, jak wprowadzać wektory, kiedy korzystać z kolorów Pantone, czy zmieniać nafarbienie przy papierach niepowlekany? Te i inne pytania warto zostawić z jasną odpowiedzią. Ale nie tylko tak, a również z pełnym wyjaśnieniem procesu aby na kolejne można odpowiedzieć samodzielnie. Dzięki temu pliki będą mogły wykorzystać pełen potencjał maszyny.

Poza standardowym CMYK możemy do maszyny włożyć praktycznie nieograniczoną ilość farb przygotowanych indywidualnie a ponadto szereg specjalnych jak choćby fluorescencyjne czy lakier. Każda z nich ma swoje właściwości związane z instalacją oraz samym użytkowaniem. Ponadto jeśli chcemy poprawnie recepturować farby korzystając z mieszalnika to jego obsługa powinna być bardzo ściśle zależna od typu pracy oraz użytego podłoża.